ایمان به نرخِ دلار نیست!
حفظِ آرمان و پایبندی به عقیده وقتی ارزش داره که نیروی مخالفی هم بخواد تو رو ازشون جدا کنه ولی تو مقاومت کنی. حجاب وقتی ارزشمندتره که نگاه تمسخرآمیزی هم در برابرش وجود داشته باشه. حفظ کشور وقتی که دشمنت، بدعهدترین و خونریزترین نیروی شیطانی تاریخ بشریت باشه سخت‌تر و شرافتمندانه‌تره.
جالبه! امروز عده‌ای با سروصدا و فحاشی مردم ایران رو به خاطر پایبندی به بدیهیاتی مثل استقلال‌طلبی، ایمان و غروری که به تمدن چند هزار ساله‌شون برمی‌گرده تحقیر می‌کنن؛ اما چرا؟ چون دلار گرون شده! حفظ ایمان و اعتقاد به آرمان‌هایی مثل عدالتخواهی و آزادیِ ملت‌ها و استقلالِ سیاسی و زیرِ یوغِ زور نبودن و تلاش برای قوی کردنِ دولتی که از خودمونه، چه ربطی به ارزش پول ملی داره که چون دلار گرون شد تمام عقاید صحیح رو دور بریزیم؟ نمیشه استقلال و ایمان رو حفظ کنیم و برای ارزش پول ملی هم تلاش و بهتر انتخاب کنیم؟ یعنی پیامبرِ من (ص) در شِعب ابی‌طالب اعتقادش رو کنار گذاشت؟ آیا در لحظات پایانی، برقِ خنجرِ شِمرابن‌ذی‌الجوشن ایمانِ حسین‌بن‌علی (ع) رو هم سُست کرد؟ آیا دکتر مصطفی چمران، دانشگاهِ تگزاس و برکلیِ کالیفرنیا رو بخاطر ارزش پول ملیِ بالای لبنان رها کرد که بزرگ‌ترین پوتین‌های تاریخ رو به پا کرد و اولین هسته‌های مقاومت علیه اسرائیل رو تشکیل داد؟
ملت از حکومتِ اسپرم‌های اشرافی خسته شدن و ترجیح دادن یک نظام سیاسی مبتنی بر رأی مردم تشکیل بدن. حالا دولت‌شون با وجود جهش‌ها و پیشرفت‌های عظیمِ علمی و زیرساختی و بهداشتی و خدماتی، هنوز در مسائل اقتصادی ضعف‌های بزرگ هم داره. این چه ربطی به اون داره که به عقیده و ایمانِ تزلزل ناپذیرِ مردم فحاشی می‌کنید؟ ارزشِ پول ملی، برای همه‌ی ما پایینه و زندگیِ همه‌ی ما با هم ازش متاثر میشه، ولی ملتی که هنوز ایمان و به آینده امید داره، از قشری که وفا به عقایدش به سوراخِ کمربندش وصله و تصورش از بهبودِ شرایط، «تسلیمِ همه‌جانبه» ست، مردمانِ شریف‌تری هستن.
✍🏼 | نوید خوشنامـ
- ۰۳/۱۲/۱۳